Eén jaar lesgeven op afstand: hoe gaat het nu?
Een jaar geleden ging ons land in lockdown. Alle scholen sloten van de een op de andere dag hun deuren. Lesgeven vanuit huis werd de nieuwe realiteit. In de zomer van 2020 interviewden we twaalf docenten over die eerste maanden van afstandsonderwijs. Met zes van hen kijken we nu terug op het afgelopen jaar. Wat is er veranderd? Wat hebben ze geleerd? En hoe gaat het nu met ze? Eén ding is zeker, alle docenten hebben dezelfde boodschap voor je: hou vol.
Sukran Arslan, docent Nederlands bij basiseducatie/Nt2: ‘Het was een compleet nieuwe ervaring’
“We waren blij dat we na de intelligente lockdown weer even fysiek les mochten geven. Helaas was dat van korte duur en moesten we al snel weer overschakelen op afstandsonderwijs. Ik had graag een manier gevonden om cursisten die meer hulp nodig hebben sneller digivaardig te maken. De meesten vinden onderwijs op afstand wel oké, maar iedereen geeft toch de voorkeur aan klassikaal onderwijs. Het duurt nu ook wel erg lang. Cursisten missen het contact met elkaar en willen niet meer alleen zijn. Ik wil graag tegen hen zeggen: hou vol! Hopelijk gaan we snel weer terug naar ‘normaal’. Het afgelopen jaar was een compleet nieuwe ervaring. Zwaar, soms goed en soms heel vervelend en lastig. Een positieve kant? Geen reistijd. Je hoeft je niet te haasten!”
Kiki de Bruijn, docent geschiedenis, mens en maatschappij bij Curio scala: ‘Dit schooljaar was absoluut een rollercoaster’
“Het was zó fijn om weer even ‘gewoon’ naar school te kunnen. Onze school ging eind vorig jaar al iets eerder dicht vanwege het aantal besmettingen. Sinds het begin van dit jaar geef ik hybride les aan de vierdejaars. Ik ben blij dat zij wel gewoon les krijgen, want het centraal examen gaat waarschijnlijk gewoon door. De klassen zijn verdeeld in een a en b groep en wisselen elkaar dagelijks af. Dit blijft wel zoeken. Krijg je de leerlingen die thuis zitten wel écht te pakken? De ene leerling gaat het beter af dan de andere. Ik heb veel met ze gepraat en gevraagd hoe ze dingen ervaren. Je merkt dat leerlingen het nu zwaarder krijgen, vooral mentaal. Ik had ook nooit gedacht dat het zo lang zo duren. Dit schooljaar was absoluut een rollercoaster. Ik ben benieuwd wat ons allemaal nog te wachten staat. Maar één ding is zeker: ondanks alles blijf ik héél blij met het werk dat ik doe!”
Marieke Stout, docent biologie bij Curio prinsentuin Andel: ‘De leerlingen zijn iedere dag weer mijn voorbeeld’
Roland Frijters, docent Nt2: ‘Een zittend jaar vol schermtijd’
“Tussen de lockdowns door konden we de deelnemers beter voorbereiden op de online lessen. De overgang van fysiek naar online verliep hierdoor soepeler bij een aantal groepen. Ook leenden we meer laptops uit aan cursisten die thuis niet goed online lessen konden volgen. Onze cursisten geven écht de voorkeur aan fysieke les. Zeker de deelnemers die niet digitaal vaardig zijn en dat is bij onze doelgroep een groot deel. In het interview vorig jaar vertelde ik over het internationale Flip-Ideal project. Hierin hebben we een mooie online cursus en magazine ontwikkeld met tips en trucs om je les te flippen. Met video’s en andere digitale middelen kunnen we onze deelnemers meer thuis laten doen. Er is geen weg meer terug. Ook in de toekomst is hybride onderwijs een goede manier om les te volgen. Het was een bizar, zittend jaar vol schermtijd en afstand. Letterlijk en figuurlijk.”
Bert-Jan Schotel, docent bij juridisch en financiële dienstverlening: ‘Ik herken studenten aan hun stem’
“Het afgelopen jaar was een uitdaging en een bizar sociaal experiment. Mijn lessen zijn al een jaar online. Ik val namelijk in een risicogroep en ben daardoor nog niet op school geweest. De twee klassen die ik nu dus ruim een half jaar lesgeef, heb ik nog niet in het echt gezien. Dat is best onwerkelijk. De meeste studenten herken ik inmiddels aan hun stem. Op straat zou ik ze echter niet herkennen. Veel van hen komen liever niet in beeld, dat blijf ik lastig vinden. Toch is er ook een deel dat online lessen wel prima vindt. Ze krijgen nu meer individuele aandacht dan wanneer ze allemaal samen in een klas zitten. Ik ben benieuwd wat we gaan behouden als we van alle beperkingen af zijn. Je merkt nu hoe belangrijk fysiek onderwijs is. Hopelijk roepen studenten straks als alles voorbij is nog steeds dat ze zo graag naar school willen.”
Froukje van Gils-van den Wittenboer, docent en teamvoorzitter marketing, communicatie en evenementen: ‘We hebben onze studenten beloond voor hun inzet’
“Tot half december konden we weer halve klassen op school ontvangen. We gaven toen hybride onderwijs: de helft van de klas in het lokaal, de andere helft online. Daarna ging alles weer over op afstandsonderwijs. Gelukkig mogen we sinds de carnavalsvakantie onze examenkandidaten weer praktijklessen aanbieden. Hopelijk krijgen we ze nog op tijd klaargestoomd voor hun examens. We houden regelmatig kleine onderzoekjes onder onze studenten. Ze vinden online les niet fijn en geven aan liever op school te zijn. Vanuit huis pikken ze de stof nou eenmaal veel minder goed op. We krijgen veel waardering van de studenten over de snelheid en de manier waarop we online lesgeven hebben opgepakt. Ik ben er echt trots op hoe we het met z’n allen doen. Het schermstaren slurpt energie. Toch blijven docenten onvermoeid hun lessen geven en doen studenten altijd hun best om de lessen zo goed mogelijk te volgen. Daar hebben we onze studenten ook voor beloond. Onder andere met een inspirerende gastles van auteur Joseph Oubelkas.”